Άνθρωποι από όλη σχεδόν την Ευρώπη έφταναν στο Auschwitz. Ταξίδευαν για μέρες χωρίς νερό, φαγητό και πρόσβαση σε τουαλέτες. Ταξίδευαν στοιβαγμένοι σε βαγόνια που ήταν για τη μεταφορά ζώων. Όταν τελικά έφταναν στο στρατόπεδο τους “υποδεχόταν” η ειρωνική επιγραφή “Arbeit Macht Frei” (Η εργασία (σε) απελευθερώνει). Η αλήθεια είναι ότι η εργασία έγινε ακόμη μία μορφή γενοκτονίας. Οι ναζί την αποκαλούσαν «εξόντωση μέσω της δουλειάς».

Οι φυλακισμένοι στο Auschwitz έμεναν σε στρατώνες χτισμένους από τούβλα. Συνολικά στο Auschwitz Ι υπήρχαν 28 τέτοια blocks. Αρχικά δεν υπήρχαν κρεβάτια και ξάπλωναν στο πάτωμα. Όταν αργότερα ο πληθυσμός του στρατοπέδου αυξήθηκε προστέθηκαν 2όροφες και 3όροφες κουκέτες.

Κάθε κοιτώνας διέθετε περίπου 36 ξύλινες κουκέτες και οι κρατούμενοι στριμώχνονταν ανά πέντε ή έξι κατά μήκος της ξύλινης σανίδας. Έως και 500 κρατούμενοι στοιβάζονταν σε έναν μόνο κοιτώνα.

Όλοι οι κρατούμενοι από τη στιγμή που έφταναν στο Auschwitz έχαναν τη ταυτότητά τους και ένας μοναδικός αριθμός – τατουάζ στον αριστερό πήχη την αντικαθιστούσε.

Τα καθαρά ρούχα και εσώρουχα ήταν πολυτέλεια για τους κρατούμενους του στρατοπέδου και αυτό γιατί τους επιτρεπόταν να τα αλλάζουν κάθε 2 ή 3 μήνες. Λόγω των άθλιων συνθηκών υγιεινής που επικρατούσαν, τα ρούχα τους ήταν μόνιμα γεμάτα με ψύλλους και ψείρες.

Μην γνωρίζοντας που τους πηγαίνουν, οι Εβραίοι φεύγοντας από τα σπίτια τους έπαιρναν μαζί τους τα πολύτιμα αντικείμενά τους. Αυτά τα κατέσχεαν οι ναζί και τα κρατούσαν σε ένα block που ονομαζόταν Καναδάς. Πίστευαν ότι ο Καναδάς είναι μία πολύ πλούσια χώρα.

Οι γυναίκες συχνά ξεχώριζαν τους σωρούς από παπούτσια, ρούχα και άλλα υπάρχοντα των φυλακισμένων, τα οποία θα στέλνονταν πίσω στη Γερμανία για να χρησιμοποιηθούν εκεί.

Οι κρατούμενοι ήταν πάντοτε πεινασμένοι. Το φαγητό αποτελούνταν από νερωμένη σούπα με σάπια λαχανικά και κρέας, μερικές ουγγιές ψωμί, λίγη μαργαρίνη, τσάι και ένα πικρό ποτό που ήταν παρόμοιο με τον καφέ. Η διάρροια ήταν κοινή. Οι άνθρωποι καθώς ήταν εξασθενημένοι από την αφυδάτωση και την πείνα, έπεφταν εύκολα θύματα των μολυσματικών ασθενειών που εξαπλώνονταν στο στρατόπεδο.

Η απόδραση από το Άουσβιτς ήταν σχεδόν αδύνατη. Ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα περικύκλωναν τόσο το στρατόπεδο συγκέντρωσης όσο και το κέντρο εξόντωσης. Φρουροί, εξοπλισμένοι με πολυβόλα και αυτόματα τουφέκια, κρατούσαν σκοπιά στα πολλά παρατηρητήρια.

Οι ζωές των φυλακισμένων ελέγχονταν ολοκληρωτικά από τους φρουρούς, που από καπρίτσιο μπορούσαν να τους τιμωρήσουν σκληρά. Οι φυλακισμένοι κακομεταχειρίζονταν επίσης από άλλους κρατούμενους που είχαν επιλεχθεί για να επιβλέπουν τους υπόλοιπους με αντάλλαγμα ειδικές χάρες από τους φρουρούς.

Απάνθρωπα «ιατρικά πειράματα» διεξάγονταν στο Auschwitz. Άνδρες, γυναίκες, και παιδιά χρησιμοποιούνταν ως πειραματόζωα. Ο γιατρός των SS Δρ. Γιόζεφ Μένγκελε πραγματοποίησε επώδυνα και τραυματικά πειράματα σε νάνους και δίδυμα αδέλφια, συμπεριλαμβανομένων μικρών παιδιών.

Ο στόχος αυτών των πειραμάτων ήταν να βρεθούν καλύτερες ιατρικές θεραπείες για τους Γερμανούς στρατιώτες και αεροπόρους. Άλλα πειράματα είχαν στόχο τη βελτίωση των μεθόδων στείρωσης των ανθρώπων που οι Ναζί θεωρούσαν κατώτερους. Πολλοί άνθρωποι πέθαναν στη διάρκεια των πειραμάτων. Άλλοι δολοφονήθηκαν μετά την ολοκλήρωση της «έρευνας» και τα όργανά τους αφαιρέθηκαν για περαιτέρω μελέτη.

Κατάλογος από τους σειριακούς αριθμούς αγοριών που πέθαναν από ενέσεις φαινόλης.

Στόχος των ναζί δεν ήταν μόνο οι Εβραίοι της Ευρώπης. Αθίγγανοι , ομοφυλόφιλοι, πολιτικοί κρατούμενοι, ποινικοί κρατούμενοι , αιχμάλωτοι πολέμου και μάρτυρες του Ιεχωβά μεταφερονταν στο Auschwitz.

Φωτογραφίες που βρέθηκαν μετά την απελευθέρωση του στρατοπέδου.

Εβραίοι της Ουγγαρίας

Ο τοίχος των θανατώσεων ανάμεσα στο block 10 και στο block 11. Ο αυθεντικός έχει καταστραφεί και οι υπεύθυνοι του μουσείου αποφάσισαν να δημιουργήσουν ακριβές αντίγραφό του.

Σελίδες από τα αρχεία όσων εκτελέστηκαν στο στρατόπεδο.

Στο block 11 ή αλλιώς το block του θανάτου έγινε η πρώτη δοκιμή εκτέλεσης με «Κυκλώνα Β» με θύματα 600 Ρώσους αιχμαλώτους και 250 ασθενείς από το νοσοκομείο του στρατοπέδου. Άδεια κουτιά του θανατηφόρου Zyklon Β.

Πριν τον πόλεμο αυτό το κτίριο ήταν αποθήκη πυρομαχικών. Από τον Αύγουστο του 1940 έως τον Ιούλιο του 1943 οι ναζί το χρησιμοποίησαν σαν κρεματόριο.

Το εσωτερικό του κτιρίου.

Οι φούρνοι του κρεματορίου.

Η τρομακτική είσοδος στο Auschwitz ΙΙ Birkenau. Σε αντίθεση με το Auschwitz Ι, από το οποίο απέχει 3 χιλιόμετρα, που αποτελούσε το διοικητικό κέντρο του συγκροτήματος και όπου θανατώθηκαν 70.000 άνθρωποι, στο Birkenau εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους περίπου 1,2 εκατομμύρια.

Από τους συνολικά 300 κοιτώνες διασώζονται 67 αφού προς το τέλος του πολέμου οι ναζί έκαψαν τα περισσότερα κτίρια για να καλύψουν τα εγκλήματά τους. Στα σημεία των κτιρίων στέκονται μόνο οι καμινάδες, ενώ οι περιφράξεις δείχνουν το μέγεθός τους.

Το Auschwitz II Birkenau ήταν 10 φορές μεγαλύτερο από το Auschwitz I.

Στο εσωτερικό των κοιτώνων του Auschwitz II Birkenau.

Στο εσωτερικό των κοιτώνων του Auschwitz II Birkenau.

Οι ναζί μην μπορώντας να διαχειριστούν τα χιλιάδες πτώματα έβαζαν τους κρατούμενους να σκάβουν ομαδικούς τάφους.

Ανάμεσα στα ερείπια των κρεματορίων στο Birkenau βρίσκεται το Διεθνές Μνημείο προς Τιμή των Θυμάτων του ναζισμού. Το ίδιο μήνυμα σε όλες τις γλώσσες των χωρών από τις οποίες υπήρξαν θύματα.